Achter de regenboogvlag

Op 17 mei hangen bijna alle Vlaamse gemeenten een regenboogvlag uit. Maar leid deze politieke moed voldoende tot de aanvaarding van de LGBT's.

Op 17 mei valt jaarlijks IDAHOT, de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. Op die dag worden over de hele wereld acties georganiseerd om het welvaren van holebi’s en transgenders aan te kaarten. In Vlaanderen hangen nagenoeg alle steden en gemeenten op die dag een regenboogvlag uit. Maar is deze lokale politieke moed genoeg zodat ook in landelijk gebied de holebi’s en transgenders zich veilig en aanvaard voelen?

Eén op de tien?

Er zijn natuurlijk geen exacte cijfers over het aantal mensen met een verschillende seksuele oriëntatie of genderidentiteit (SOGI voor kort). Traditioneel gezien wordt er gesproken over minstens één op de tien mensen, maar dat cijfer zou gemakkelijk hoger kunnen liggen als meer mensen zich veilig of comfortabel genoeg voelen om ook voor hun aard uit te komen.

Helaas ligt dat ‘uit de kast komen’ anno 2018 nog heel gevoelig. Er is zeker heel wat vooruitgang te merken ten opzichte van vroeger, maar de dag vandaag krijgen nog veel onder hen af te rekenen met pesterijen en uitsluiting. Het zal dan ook niet verbazen dat de zelfdodingscijfers bij deze groepen opmerkelijk hoger ligt.

Denk maar aan het recente voorbeeld van Paulien De Groote, één van de transgenders uit de VRT-docureeks ‘M/V/X’, die helaas uit het leven stapte nadat bleek dat ze nog regelmatig te maken kreeg met pesterijen en vernedering. 

Of het extreem geval van gaybashing in Gent (6 augustus), waarbij een homokoppel door hun buren werd opgewacht aan hun wagen, en dan werd aangevallen. Of het geval van Antwerpen (11 augustus), waarbij een extreem-rechts aanhanger werd opgepakt na een homofobe tweet waarbij hij geweld insinueerde tijdens de Pride.

Lokaal kleur bekennen

Daarom moet de strijd tegen gaybashing, pesterijen en uitsluiting in elke laag van de samenleving gevoerd worden. En in 2012 is er vanuit het lokale politieke niveau de eerste inzet geweest om aan een lokaal SOGI-beleid te werken.

Sindsdien hangen meer en meer gemeenten een regenboogvlag uit in de week rond IDAHOT. In 2013 ging het om een tachtigtal deelnemers, maar onder stimulans van de provincies en de regenbooghuizen, hingen in 2018 maar liefst 99% van alle Vlaamse steden een vlag uit.

Door lokaal kleur te bekennen, verhoogt de lokale politiek de zichtbaarheid van deze kwetsbare minderheid, zeker in landelijke gebieden, zodat de aanvaarding, maar ook het uit de kast komen, toegankelijker wordt. Deze actie is een startpunt, maar er zou meer moeten gebeuren dan enkel de regenboogkleuren laten wapperen.

Gemeentelijk Gelijkekansen­beleid

Daarom hebben alle Vlaamse regionale regenbooghuizen zich geschaard achter het project Stemmen2018, gestart door Holebihuis Vlaams-Brabant, het open huis voor seksuele oriëntatie en genderidentiteit. Dankzij deze campagne kan men tijdens de opkomende gemeenteverkiezingen aandacht schenken aan een gemeentelijk Gelijkekansen­beleid.

Op de bijbehorende website (stemmen2018.be) kunnen lokale politici een memorandum ondertekenen waarmee ze zich engageren om een breder SOGI-beleid te hanteren. De website schuift in totaal tien punten naar voor, en laat de keuze open achter welke punten de politici zich willen scharen.

Dit gaat van makkelijke actiepunten, zoals het vermelden van het nummer van de holebifoon op de gemeentelijke website, of zorgen voor een verdeelplaats voor het gratis magazine ZiZo in bijvoorbeeld de gemeentelijke bibliotheek, tot iets uitgebreidere punten, zoals het aanpassen van sanitair in openbare gebouwen.

Maar als het gaat om op een snelle manier werk te maken van een inclusief beleid, worden er drie centrale punten naar voor geschoven: Het beleidsdomein diversiteit toekennen aan het schepen of burgemeester, antidiscriminatie implementeren in het subsidiebeleid van de gemeentelijke verenigingen en officiële documenten screenen op genderneutraal (of genderinclusief) taalgebruik.

De werking van de website is trouwens evengoed tweeledig. De politici kunnen er ondertekenen, maar via een overzicht per gemeente, per provincie kunnen alle bewoners kijken in hoeverre gelijke kansen bij hun op de politieke kaart staat, en dan zelf hun lokale partijen aansporen deel te nemen aan de campagne.

Dankzij de inzet van de ondertekenende politici, of de opvolging van de bevolking, kunnen we samen werken aan een samenleving die open en accepterend is voor iedereen. Een inclusief beleid is dan ook een snelweg naar de aanvaarding van holebi- en transgender personen, zodat ongeacht de seksuele oriëntatie, genderidentiteit of -expressie, iedereen zich veilig kan voelen om ook in hun gemeenten zichzelf te zijn.

MEER INFO? www.stemmen2018.be

Bericht gepubliceerd op
14 augustus 2018

Word een UniQue vrijwilliger!

Wist je dat Regenbooghuis UniQue volledig draait op vrijwilligers? Ook jij kan ons helpen.

Op zoek naar een vergaderlocatie?

De zalen in UniQue zijn te huur aan vriendenprijzen.